Επίσκεψη σε κτήματα κρόκου στην Κοζάνη

Επίσκεψη σε κτήματα κρόκου στην Κοζάνη.

Για όσους δε γνωρίζουν καλά το βιολογικό κύκλο του κρόκου (Crocus sativus – Iridaceae), μετά τη συλλογή των ανθέων και στημόνων από μέσα ως τέλη Οκτώβρη, τα φυτά συνεχίζουν τη βλαστική ανάπτυξη, παράγουν νέους βολβούς και μπαίνουν σε λήθαργο στα τέλη της άνοιξης όταν ξεραίνεται η υπέργεια βλάστηση.

Στις αρχές του φθινόπωρου αρχίζει ένας νέος βιολογικός κύκλος του φυτού: Οι βολβοί επαναβλαστάνουν και εμφανίζονται νέα άνθη και βλάστηση. Η καλλιέργεια παραμένει στο χωράφι περίπου έξι έτη και στη συνέχεια ακολουθεί αμειψισπορά με σιτηρά επί σειρά ετών ώστε να ξεκουραστεί και αναζωογονηθεί το έδαφος.

Σε μια πρόσφατη επίσκεψη στην περιοχή της Κοζάνης διαπιστώθηκε μετά από παράπονα παραγωγών και με επί τόπου παρατήρηση σε πολλά χωράφια ότι η καλλιέργεια πάσχει από έναν «εκφυλισμό» ο οποίος γίνεται έντονος από το 2ο-3ο έτος της καλλιέργειας. Σε ορισμένα χωράφια εμφανίζονται «αλώνια», δηλαδή περιοχές «φαλακρές» όπου τα φυτά έχουν καταστραφεί ενώ σε πολλά άλλα χωράφια η βλάστηση είναι καχεκτική και το φύλλωμα έχει έναν έντονο κόκκινο-κίτρινο μεταχρωματισμό.

Στη βιβλιογραφία έχουν αναφερθεί πολλοί μύκητες εδάφους που προσβάλλουν την καλλιέργεια κρόκου. Ένα από αυτά τα παθογόνα που πιθανότατα ευθύνεται για τα «αλώνια» και τον σταδιακό εκφυλισμό και αφανισμό των φυτών κρόκου είναι ο μύκητας Rhizoctonia crocorum ο οποίος ταυτοποιήθηκε στο παρελθόν και ενοχοποιήθηκε για τις απώλειες φυτών στην περιοχή της Κοζάνης. Καθώς η καλλιέργεια κρόκου αυτή την εποχή βαίνει προς λήθαργο, η AgroCure θα παρακολουθήσει το φαινόμενο στενά από την επόμενη καλλιεργητική περίοδο.

Κείμενο & φωτογραφίες: Αριστείδης Χλωρίδης