Χαρακτηριστική περίπτωση τροφοπενίας (έλλειψης) μαγνησίου σε φυτά ντομάτας, σε κτήμα στην περιοχή της Καβάλας. Είναι διακριτή η μεσονεύρια χλώρωση σε παλαιά/ώριμα φύλλα της στη βάση του φυτού. Έγινε σύσταση για εφαρμογή διαφυλλικού λιπάσματος μαγνησίου ώστε να διορθωθεί άμεσα η τροφοπενία και να μην επιδεινωθεί η κατάσταση και επηρεαστούν σοβαρά η ποιότητα και ποσότητα της παραγωγής.

Συνήθως η έλλειψη μαγνησίου εμφανίζεται σε εδάφη με μικρή περιεκτικότητα σε μαγνήσιο, και σε ελαφρά και όξινα εδάφη στα οποία το μαγνήσιο ξεπλένεται εύκολα. Σε εδαφικά pH από 4.5-5.0, οποιαδήποτε προσθήκη μαγνησίου στο έδαφος οδηγεί σε υπερβολική και ταχεία έκπλυση του στοιχείου. Σε αυτές τις περιπτώσεις συνιστάται η χρήση δολομίτη που επιτυγχάνει ταυτόχρονη άνοδο του pH και χορήγηση μαγνησίου. Η εφαρμογή θειικού μαγνησίου η οξειδίου του μαγνησίου μπορούν επίσης να διορθώσουν την έλλειψη του στοιχείου όταν το pH είναι ανεβασμένο.

Η έλλειψη μαγνησίου μπορεί επίσης να εμφανιστεί και σε εδάφη με μεγάλη αλατότητα και όπου έχουν χρησιμοποιηθεί μεγάλες ποσότητες κοπριάς ή λιπασμάτων πλούσιων σε καλιούχα άλατα. Τέλος μπορεί να εμφανιστεί σε εδάφη με ανισορροπία θρεπτικών στοιχείων που προκλήθηκε από υπερβολική χορήγηση καλίου η ασβεστίου.

Κείμενο & φωτογραφίες: Αριστείδης Χλωρίδης

Περίπτωση έντονης τροφοπενίας ψευδαργύρου σε καρυδιές σε περιοχή της Καβάλας που προκάλεσε ήδη τη νέκρωση και πτώση πολλών φύλλων και συνεπώς αναμένεται να προκαλέσει μείωση της ποσότητας και υποβάθμιση της ποιότητας παραγωγής.

Συνήθως η έλλειψη ψευδαργύρου εμφανίζεται σε όξινα εδάφη φτωχά σε ψευδάργυρο, σε ελαφρά εδάφη φτωχά σε οργανική ουσία, σε ασβεστούχα εδάφη στα οποία μειώνεται η διαλυτότητα του ψευδαργύρου στο εδαφικό διάλυμα και σε περιπτώσεις όπου έχει χρησιμοποιηθεί περίσσεια φωσφορικών λιπασμάτων.

Κείμενο & φωτογραφίες: Αριστείδης Χλωρίδης

Μια πολύ κοινή και σοβαρή ασθένεια της ελιάς στην Ελλάδα, η οποία προκαλεί εξασθένιση των ελαιόδεντρων λόγω απώλειας μεγάλου ποσοστού του φυλλώματος και συνεπώς κακής θρέψης των δέντρων. Σε περιπτώσεις έντονης προσβολής ενδέχεται να προκαλέσει πλήρη ακαρπία. Αίτιο της ασθένειας είναι ο μύκητας Spilocaea oleagina. Η μόλυνση από το μύκητα ευνοείται με υγρό καιρό και μέτριες θερμοκρασίες κατά συνέπεια είναι εντονότερη από την άνοιξη ως την αρχή του θέρους και στη συνέχεια το φθινόπωρο. Η καταπολέμηση της ασθένειας γίνεται κυρίως με προληπτική εφαρμογή χαλκούχων σκευασμάτων.

Κείμενο & φωτογραφίες: Αριστείδης Χλωρίδης

Επίσκεψη της AgroCure σε νέο αμπελώνα φίλου παραγωγού στην Καβάλα (ποικιλία Jack’s Salute) ο οποίος προσβλήθηκε από περονόσπορο (Plasmopara viticola). Δόθηκαν οδηγίες για την αντιμετώπισή του αν και οι παρούσες ξηροθερμικές συνθήκες (τέλος Ιουλίου) δεν ευνοούν την περαιτέρω εξάπλωσή του.

Κείμενο & φωτογραφίες: Αριστείδης Χλωρίδης

Το αίτιο αυτής της πολύ γνωστής και διαδεδομένης παγκοσμίως ασθένειας της τριανταφυλλιάς είναι ο μύκητας Diplocarpon rosae (Marssonina rosae). Είναι η πιο κοινή και σοβαρή ασθένεια της τριανταφυλλιάς. Ο μύκητας προσβάλλει τα φύλλα την άνοιξη καθώς ευνοείται από τις ανοιξιάτικες δροσιές, βροχές και την υγρασία στα φύλλα. Αντίθετα οι ψηλές θερμοκρασίες του Ιούνη, Ioύλη και Αύγουστου και η ξηρασία σταματούν την ανάπτυξη του μύκητα.

Το συνηθέστερο σύμπτωμα είναι μικρές καφέ-μελανές στρογγυλωπές κηλίδες στην επάνω επιφάνεια των φύλλων οι οποίες σταδιακά επεκτείνονται. Τα προσβεβλημένα φύλλα ενδέχεται να κιτρινίσουν τελικά και να πέσουν φαινόμενο που αρχίζει από τα παλιά φύλλα της βάσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι κηλίδες παραμένουν μικρές και τα φύλλα παραμένουν στο φυτό. Ένα άλλο σύμπτωμα μπορεί να είναι η εμφάνιση μικρών μωβ-μαύρων κηλίδων στους τρυφερούς βλαστούς. Τα σοβαρά προσβεβλημένα φυτά ενδέχεται να χάσουν το περισσότερο φύλλωμά τους και να παραμείνουν καχεκτικά και ευάλωτα σε άλλες αντίξοες συνθήκες.

Καταπολέμηση:

1. Αφαίρεση και καταστροφή των προσβεβλημένων φύλλων και βλαστών. Επίσης απομακρύνετε και όλα τα μολυσμένα πεσμένα φύλλα
2. Κρατείστε το φύλλωμα στεγνό κατά συνέπεια μη ποτίζετε με καταιονισμό
3. Μυκητοκτόνα: prochloraz, penconazole, difenoconazole, potassium phosphonate, chlorothalonil, χαλκούχα μυκητοκτόνα, mancozeb, θείο, thiophanate methyl, ziram.

Κείμενο & φωτογραφίες: Αριστείδης Χλωρίδης

Bitter Pit σε μήλα Granny Smith. To Bitter Pit (πικρή κιλήδωση) είναι μια ανωμαλία των μήλων που εμφανίζεται μετά τη συγκομιδή, κατά τη διάρκεια της συντήρησης των μήλων στο ψυγείο. Οφείλεται κυρίως σε έλλειψη ασβεστίου στα φρούτα καθώς και σε ανισορροπία ασβεστίου/καλίου.

Το πρόβλημα μπορεί να ενταθεί με υπερβολική αζωτούχα και καλιούχα λίπανση, έλλειψη βορίου καθώς και με υπερβολικό κλάδεμα και αραίωμα που οδηγούν στο σχηματισμό μεγάλων καρπών.

Κείμενο & φωτογραφίες: Αριστείδης Χλωρίδης

Η AgroCure εφάρμοσε το νέο της προϊόν ICI (ιοντικός σίδηρος) τόσο διαφυλλικά όσο και μέσω εδάφους για την άμεση διόρθωσης της τροφοπενίας σιδήρου.

Στις φωτογραφίες φαίνεται μικρό κολεόπτερο (σκαθάρι) της οικογένειας Curculionidae που ονομάζεται από τους παραγωγούς κλεονός. Το συγκεκριμένο ενήλικο της φωτογραφίας φαίνεται να ανήκει στο είδος Polydrusus sericeus (ή P. formosus).

Τα ενήλικα του κλεονού προκαλούν εκτεταμένες ζημιές σε οφθαμούς, τρυφερά φύλλα, άνθη και καρπίδια καρποφόρων δέντρων (μηλιά, αχλαδιά, κερασιά, ροδακινιά, νεκταρινιά κ.α.). Έχουν μέγεθος ως 6-7 χιλιοστά. Το χρώμα τους είναι λαμπερό πράσινο μεταλλικό και οφείλεται σε λέπια που καλύπτουν το σώμα τους. Αν τα λέπια πέσουν σταδιακά, το σώμα έχει χρώμα σκούρο καφέ ως μαύρο.

Τα ενήλικα είναι δραστήρια από τον Απρίλη ως τον Αύγουστο. Γεννούν τα αυγά τους στο φλοιό ή στα φύλλα των ξενιστών του. Οι προνύμφες, μήκους ως 7 χιλιοστά, είναι ριζόβιες.

Κείμενο & φωτογραφίες: Αριστείδης Χλωρίδης

Επίσκεψη σε κτήματα κρόκου στην Κοζάνη.

Για όσους δε γνωρίζουν καλά το βιολογικό κύκλο του κρόκου (Crocus sativus – Iridaceae), μετά τη συλλογή των ανθέων και στημόνων από μέσα ως τέλη Οκτώβρη, τα φυτά συνεχίζουν τη βλαστική ανάπτυξη, παράγουν νέους βολβούς και μπαίνουν σε λήθαργο στα τέλη της άνοιξης όταν ξεραίνεται η υπέργεια βλάστηση.

Στις αρχές του φθινόπωρου αρχίζει ένας νέος βιολογικός κύκλος του φυτού: Οι βολβοί επαναβλαστάνουν και εμφανίζονται νέα άνθη και βλάστηση. Η καλλιέργεια παραμένει στο χωράφι περίπου έξι έτη και στη συνέχεια ακολουθεί αμειψισπορά με σιτηρά επί σειρά ετών ώστε να ξεκουραστεί και αναζωογονηθεί το έδαφος.

Σε μια πρόσφατη επίσκεψη στην περιοχή της Κοζάνης διαπιστώθηκε μετά από παράπονα παραγωγών και με επί τόπου παρατήρηση σε πολλά χωράφια ότι η καλλιέργεια πάσχει από έναν «εκφυλισμό» ο οποίος γίνεται έντονος από το 2ο-3ο έτος της καλλιέργειας. Σε ορισμένα χωράφια εμφανίζονται «αλώνια», δηλαδή περιοχές «φαλακρές» όπου τα φυτά έχουν καταστραφεί ενώ σε πολλά άλλα χωράφια η βλάστηση είναι καχεκτική και το φύλλωμα έχει έναν έντονο κόκκινο-κίτρινο μεταχρωματισμό.

Στη βιβλιογραφία έχουν αναφερθεί πολλοί μύκητες εδάφους που προσβάλλουν την καλλιέργεια κρόκου. Ένα από αυτά τα παθογόνα που πιθανότατα ευθύνεται για τα «αλώνια» και τον σταδιακό εκφυλισμό και αφανισμό των φυτών κρόκου είναι ο μύκητας Rhizoctonia crocorum ο οποίος ταυτοποιήθηκε στο παρελθόν και ενοχοποιήθηκε για τις απώλειες φυτών στην περιοχή της Κοζάνης. Καθώς η καλλιέργεια κρόκου αυτή την εποχή βαίνει προς λήθαργο, η AgroCure θα παρακολουθήσει το φαινόμενο στενά από την επόμενη καλλιεργητική περίοδο.

Κείμενο & φωτογραφίες: Αριστείδης Χλωρίδης